Polskie
Towarzystwo
Dysleksji

Rozpieszczanie tak, rozpuszczanie nie – czyli jak zachować zdrowy umiar w wychowywaniu dzieci.

Po radości towarzyszącej narodzinom dziecka młodzi rodzice stają przed pytaniem jak wychować swoją pociechę. Szukając odpowiedzi natrafiają na dziesiątki odmiennych punktów widzenia. Doradzają im gazety, telewizja, portale internetowe. Niestety choć temat jest poważny rzadko kiedy rady konsultowane są ze specjalistą. My postanowiliśmy zasięgnąć informacji od fachowca. Na temat wychowania rozmawiamy z Panią mgr Olgą Pelc, psychologiem dziecięcym.

Chorzy na smutek

„Depresja” to słowo, które podświadomie rezerwujemy dla dorosłych. Zachorować na smutek mogą jednak też dzieci. Zlekceważenie objawów zaburzenia to często pierwszy krok do tragedii.

Choroba duszy może dopaść każdego, bez względu na wiek. Nie jest jednak łatwo wykrywalna. Zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży, która często szczelnie odgradza swój własny świat od świata dorosłych.

Refleksje po analizie opinii psychologicznych o dysleksji w OKE.

Czy trudności w czytaniu i pisaniu można przewidzieć, zanim one wystąpią, czyli zanim dziecko rozpocznie naukę w szkole? Jeśli można, to na jakiej podstawie?

DYSLEKSJA, LATERALIZACJA I PŁEĆ

Jadwiga Wrońska, Instytut Psychologii, Uniwersytet Jagielloński

Przedmiotem niniejszego artykułu są zagadnienia związku dysleksji z lateralizacją oraz płcią. Przedstawione są wyniki wybranych badań, które od wielu lat przeczą utrwalonemu w praktyce diagnostycznej przekonaniu o wpływie lateralizacji skrzyżowanej lub nieustalonej na powstawanie zaburzeń czytania. Omówione są również nowsze wyniki badań, wskazujące – odmiennie od wcześniejszych doniesień – na brak przewagi (lub przewagę nieznaczną) chłopców nad dziewczynkami wśród dzieci z dysleksją. W tym kontekście przedstawione są  wyniki własnych badań, w których stwierdzono brak istotnych różnic w częstości występowania różnych formuł lateralizacji  pomiędzy grupą dzieci ryzyka dysleksji a grupą kontrolną. Ponadto, występowanie ryzyka dysleksji było tak samo częste u obu płci,  zaznaczyły się natomiast różnice w naturze zaburzeń chłopców i dziewczynek.