Polskie
Towarzystwo
Dysleksji

W marcu 2009 r  ukazał się przewodnik diagnostyczny wraz z baterią testów psychologicznych do diagnozy dysleksji. Dzieło to jest efektem pracy, zawiązanego dwa lata temu przy Pracowni Testów Psychologicznych, zespołu do spraw diagnozy dysleksji, którego członkami członkami byli przedstawiciele wyżej wymienionej pracowni, przedstawiciele MEN, środowiska naukowego i psychologowie praktycznie zajmujący się problemem dysleksji. Bateria testów jest pracą zbiorową, w gronie jej autorów /Marta Bogdanowicz, Aleksandra Jaworowska, Grażyna Krasowicz Kupis, Olga Pelc-Pękala, Izabela Pietras, Joanna Stańczak, Marcin Szczerbiński/ jest pracownik naszej Poradni psycholog-logopeda Olga Pelc-Pękala. Wszyscy autorzy są naukowcami, autorytetami w dziedzinie dysleksji w naszym kraju, tym milej zatem, że w tak znamienitym gronie znalazła się nasza koleżanka.

Bateria ta jest pierwszym w historii wystandaryzowanym polskim testem do diagnozy trudności w czytaniu i pisaniu, przeznaczonym (jak na razie) i dla trzecioklasistów, czyli uczniów kończących nauczanie zintegrowane . Wiążemy z nią wielkie nadzieje, tym bardziej że trwają prace nad stworzeniem norm dla piątoklasistów. Spodziewamy się, że wreszcie będziemy mogli rzeczowo rozwiązać problem nadrozpoznawalności dysleksji rozwojowej, a przez to skuteczniej niż dotychczas pomagać dzieciom z dysleksją.

Test składa się z prób badających umiejętność czytania i pisania, oraz prób określających przyczyny ewentualnych trudności w czytaniu i pisaniu: prób badających funkcje fonologiczne oraz tempo nazywania. Jest testem nowoczesnym, bo opartym na nowoczesnej koncepcji wyjaśniającej patomechanizm dysleksji - teorii podwójnego deficytu.

Pierwsze badania z wykorzystaniem tego testu pokazują, że u wielu dzieci kierowanych do Poradni przez nauczycieli jako dzieci „podejrzane o dysleksję” po prostu deficyt czytania i pisania nie występuje. Oznacza to, że wielu pedagogów musi zreformować swoje podejście do problemu poprawności czytania i pisania i uznać, że dziecko kończące trzecią klasę nie musi czytać i pisać na poziomie ucznia kończącego szkołę podstawową, że ma ono prawo doskonalić te umiejętności także w klasie czwartej, piątej itd. Ponadto badania przy pomocy tej baterii testów redukują istotnie procenty dzieci z dysleksją. Pozwalają na postawienie diagnozy różnicowej pomiędzy dysleksją rozwojową, a trudnościami w czytaniu i pisaniu wskutek np. niedostatecznej liczby ćwiczeń utrwalających lub niewłaściwie przeprowadzonego procesu nauczania. Warto przy tej okazji przypomnieć, ze trudności dyslektyczne są uporczywe, charakteryzują się brakiem podatności ma oddziaływanie terapeutyczne czyli utrzymują się u dzieci pomimo dużych nakładów pracy w ich pokonanie, a stawianie ostatecznej diagnozy winno być poprzedzone terapią dziecka.