|
Rekomendowane metody diagnozy (cz. I) |
|
warto przeczytac -
warto przeczytac
|
|
Metoda
|
Autor
|
Wydawca
|
|
Skala Ryzyka Dysleksji
|
Bogdanowicz, M.
|
Harmonia
|
|
Skala Prognoz Edukacyjnych IBE
|
Wiejak, K., Krasowicz-Kupis, G.,
Bogdanowicz, K.M.
|
IBE
|
|
Zestaw metod diagnozy trudności w czytaniu. Test dekodowania.
|
Szczerbiński, M,
Pelc-Pękala, O.
|
PTPiP
|
|
Bateria Testów czytania IBE
|
Bogdanowicz, K.,
Krasowicz-Kupis, G., Wiejak, K.,
|
IBE
|
|
Bateria testów Pisania IBE
|
Awramiuk, E.,
Krasowicz-Kupis, G.,
Wiejak, K.,
Bogadnowicz, M.
|
IBE
|
|
Bateria testów fonologicznych IBE
|
Krasowicz-Kupis, G.,
Wiejak, K.,
Bogdanowicz, M.
|
IBE
|
|
Bateria metod diagnozy rozwoju psychomotorycznego dzieci pięcio i sześcioletnich 5/6–R
|
Bogdanowicz, M.,
Sajewicz-Radtke, U.,
Radtke, B,
Kalka, D.,
|
PTPiP
|
|
Test głośnego czytania „Dom Marka”
|
Bogdanowicz M.,
|
PTPiP
|
|
Skala Umiejętności fonologicznych. Skala F.
|
Koźniewska E., Matuszewski, R.
|
CMPPP
|
|
Próby analizy i syntezy słuchowej.
|
Styczek, I.
|
PWN
|
|
Zetotest
|
Krasowicz-Kupis, G.,
|
Garner s.c.
|
|
Testy szybkiego nazywania PTP. Wersja M
|
Fecenec, D.,
Jaworowska, A., Matczak,A.,
Stańczak, J.,
Zalewska, E
|
PTP
|
TABELA 1. Rekomendowane metody diagnozy dojrzałości do nauki czytania i pisania oraz ryzyka dysleksji (etap pierwszy i drugi) - Pelc-Pękala O. (oprac. własne) |
|
Bateria testów do diagnozy dysleksji |
|
warto przeczytac -
warto przeczytac
|
|
W marcu 2009 r ukazał się przewodnik diagnostyczny wraz z baterią testów psychologicznych do diagnozy dysleksji. Dzieło to jest efektem pracy, zawiązanego dwa lata temu przy Pracowni Testów Psychologicznych, zespołu do spraw diagnozy dysleksji, którego członkami członkami byli przedstawiciele wyżej wymienionej pracowni, przedstawiciele MEN, środowiska naukowego i psychologowie praktycznie zajmujący się problemem dysleksji. Bateria testów jest pracą zbiorową, w gronie jej autorów /Marta Bogdanowicz, Aleksandra Jaworowska, Grażyna Krasowicz Kupis, Olga Pelc-Pękala, Izabela Pietras, Joanna Stańczak, Marcin Szczerbiński/ jest pracownik naszej Poradni psycholog-logopeda Olga Pelc-Pękala. Wszyscy autorzy są naukowcami, autorytetami w dziedzinie dysleksji w naszym kraju, tym milej zatem, że w tak znamienitym gronie znalazła się nasza koleżanka.
|
|
|
Problemy związane z terapią dysortografii |
|
warto przeczytac -
warto przeczytac
|
|
Klasyfikacja ICD-10 dopuszcza możliwość rozpoznawania dysortografii, czyli trudności w poprawnym ortograficznie pisaniu o charakterze izolowanym, bez towarzyszących im także w przeszłości trudności w czytaniu.
Dysortografia (podobnie jak dysleksja) wiąże się brakiem automatyzmu czynności pisania. Osoba z dysortografią nie jest w stanie pisać w sposób automatyczny tj. bez zastanawiania się, jak dane słowo zapisać. Osoby nie mające trudności to potrafią, co więcej - zastanawianie się wręcz może wzbudzić wątpliwość, co do poprawności zapisu.
|
|
„O dysleksji” - Olga Pelc-Pękala |
|
warto przeczytac -
warto przeczytac
|
|
Światowe klasyfikacje zaburzeń i nieprawidłowości rozwojowych (ICD 11 DSM-V) wykazują istnienie specyficznych zaburzeń uczenia, wśród których wyróżnia się specyficzne zaburzenia czytania, czyli dysleksję, specyficzne zaburzenia poprawnego pisania, czyli dysortografię oraz specyficzne zaburzenia liczenia - dyskalkulię. W osobnej grupie - specyficznych zaburzeń rozwoju ruchowego ujęta jest dysgrafia. Specyficzne zaburzenia czytania i pisania występują u około 15% populacji (wskaźnik ten od lat nie ulega zmianie), przy czym w Polsce dysleksję diagnozuje się u około 9-10%, zaś dysortografię u około 13-16% (Bogdanowicz 1994).
Dysleksja to trudności w nabywaniu umiejętności czytania, którym mogą (ale nie muszą) towarzyszyć trudności w pisania. Dysortografia to trudności w nabywaniu umiejętności poprawnego pisania o charakterze izolowanym tzn. bez współwystępujących (także w przeszłości) trudności w czytaniu. Dyskalkulia to trudności w opanowaniu liczenia. Dysgrafia to zaburzenia pisania poprawnego kaligraficznie.
|
|